അലകളുടെ ഇരുണ്ട കാഴ്ചകളില്‍
ആടിയുലയുന്ന പായ്ക്കപ്പലില്‍
മൌനത്തിന്റെ പങ്കായാത്തില്‍
എന്നെത്തിരയുന്നു ,
എന്റെ ആഴത്തിലെ
എന്നെ വിഴുങ്ങാന്‍ പോന്ന
ആ എന്നെ മാത്രം തിരയുന്നു ...
മൌനത്തിന്റെ പാറാവുകാരാ ,
അറിവിന്റെ അഗ്നി കോരിയിടുന്ന
അലകളേ ,
എന്റെ കണ്ണുകള്‍ തിരിച്ചു തരിക
നിഴലില്‍ മയങ്ങിപ്പോയ
എന്റെ ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ മോചിപ്പിക്കുക ...
കാലമേ ,
നീയെത്രമേല്‍ വാചാലമാകുന്നോ
അതിലേറെ നിശബ്ദതയുടെ
നിഗൂഡതകളിലൂളിയിട്ടു
എന്നെത്തിരയുന്നൂ ,
ഒരിയ്ക്കല്‍ എനിക്ക് നഷ്ടമായ
മുഖമ്മൂടിയില്ലാത്ത എന്നെ മാത്രം !
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment