Friday, March 12, 2010

വിത

തോണ്ടക്കുഴിയിലൂടെ,
നെഞ്ചു മരവിപ്പിച്ചു
ആണ്ടിറങ്ങുന്നത് ...
എന്താവാം?
മരവിപ്പ്,
മടുപ്പ്...

ഞാന്‍ വേദനയെ പ്രണയിക്കുന്നു,
ഉന്മാദത്തേയും ഭ്രാന്തിനെയും...
അവയിലാണെന്‍ വിത ....
കൊയ്യുന്നതും അതേ കണ്ടത്തില്‍...

എന്നെ ഞെക്കിപ്പിഴിയാറുള്ള
ആ ചാവുന്ന വേദന തേടി
പാതിരാത്രിയോളമലഞ്ഞു.
എവിടെയും സുഖത്തിന്റെ
കാലൊച്ചകള്‍ !

മരവിപ്പ്
വിതയെ എതിരിടുകയാണ്...

എന്റെ മുറത്തില്‍ വിത്തുകള്‍ കരിയുന്നു.

വേദനയുടെ കരിവണ്ടി വരാന്‍കാത്ത്
ഈ വരമ്പത്ത്
വെറുതെയിരിക്കുന്നു ഞാന്‍.

1 comment: